Απορία...

31-3-2014

    Διαβάσαμε σήμερα με τους μαθητές μου το κείμενο «Επιστήμη με άρωμα γυναίκας» στο βιβλίο της Γλώσσας Στ' Δημοτικού. Με αφορμή την αναφορά στο όνομα της Μαρί Κιουρί, η συζήτηση επεκτάθηκε

στη ραδιενέργεια, τον καρκίνο, το Τσέρνομπιλ, τις προκαταλήψεις για τις ικανότητες των δύο φύλων, το πόσο μπορεί να προχωρήσει ακόμα η επιστήμη και το ενδεχόμενο να καταφέρουν να φτιάξουν  τον “αιώνιο” άνθρωπο (όπου όλοι δήλωσαν πως δε θέλουν να ζήσουν αιώνια γιατί τότε τίποτα δε θα είναι όμορφο και όλα θα φαίνονται βαρετά!). Δύο γεγονότα παίζουν τώρα:

1) Οι μαθητές μου βρήκαν τρομερά ενδιαφέροντα τα θέματα αυτά, έγινε καταπληκτικός διάλογος, δε δημιουργήθηκε ούτε λεπτό βαβούρα στην τάξη και ακόμα και ο πιο συνεσταλμένος μαθητής δε σταμάτησε να εκφράζει απορίες και απόψεις.

2) Το δίωρο εξαντλήθηκε αλλά δεν προχώρησα καθόλου στην ύλη.

- Για ποιο από τα δύο θα αξιολογηθώ αύριο;

- Πότε θα αξιολογήσω εγώ αυτούς που τσακίζουν την ανάγκη των μαθητών μου για έκφραση, επικοινωνία και ανάπτυξη δεξιοτήτων;

- Οέο;