Σαν να μπερδευτήκαμε λίγο…

Επιτέλους βρήκα ευκαιρία να γράψω για το αγαπημένο μου θέμα, το ποδόσφαιρο! Και δεν εννοώ φυσικά το άθλιο και ντροπιαστικό ελληνικό πρωτάθλημα. Εννοώ το άλλο, το όμορφο, εκείνο που μερικά παιδιά με το εθνόσημο στο στήθος μας ανεβάζουν μερικές φορές στον έβδομο ουρανό!

Και αυτό είναι το μεγαλείο του να είσαι δάσκαλος

Χθες μετά από μια συναυλία, πήγα για φαγητό σε ένα από εκείνα τα ξενυχτάδικα στο Μοναστηράκι. Την ώρα που σηκωνόμασταν από το τραπέζι με πλησίασε μια όμορφη κοπελίτσα γύρω στα 20.: “Γεια! Με θυμάσαι;” Όχι δεν τη θυμόμουν. Πως θα μπορούσα. Με ένα γρήγορο υπολογισμό πρέπει να έχω γνωρίσει κάπου 4.500 παιδιά στα τελευταία 15 χρόνια που διδάσκω.

Άβυσσος η ψυχή του δασκάλου!

Άδειασμα τάξης σήμερα, ζωγραφιές από τους τοίχους, χαρτιά στην ανακύκλωση, άδειασμα συρταριών, υλικό μέσα σε κούτες...

Θα μάθει ο Γιαννάκης Μαθηματικά;

Το «πρώτα ο μαθητής» της miss φωτοτυπία, έγινε «στο στόχαστρο ο δάσκαλος». Και ας προσπαθούν να σας πείσουν με γενναίες διαφημίσεις πως πρόκειται για το αντίθετο.

Αμάξι θέλατε, ε;

Επιτέλους και μια λογική σκέψη της κυρα-Τρόικας! Δεν ξέρω αν θα ισχύσει τελικά ή όχι, αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε πως το μέτρο θα είναι δίκαιο και σωστό. Άκου επίδομα ανεργίας σε ιδιοκτήτες σπιτιών και αυτοκινήτων! Έχεις αμάξι, κύριε; Είσαι πλούσιος!

Χρόνια πολλά, μπαμπά!

Όχι πολύ γνωστή αλλά υπάρχει κι αυτή η γιορτή! Να τους χαιρόμαστε τους μπαμπακούληδές μας! Οι πρώτοι ήρωες στη ζωή μας και προστάτες μας για μια ζωή!

Ένα υπέροχο βίντεο για την πατρική αγάπη...

Βραβεία!

Μαζί με το αναμνηστικό δωράκι τους, κι ένα βραβείο για τον καθένα! 

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις…

Κι ένα ποιηματάκι...

Πέρασαν πάλι άλλοι εννιά μήνες εις τα σχολεία

το διάβασμα, οι έλεγχοι, το άγχος στα θρανία.

 

Μαθητικά…Μαργαριτάρια!

Όχι λάθη! … Πάντα λάθη!!! Κάθε εποχή και τα … μαργαριτάρια της!

Η Δασκάλα

Καθώς στεκόταν μπρος στην τάξη της την Ε’ δημοτικού, την πρώτη ημέρα του σχολείου η νέα Δασκάλα του σχολείου, η κυρία Τζοβάνα είπε στα παιδιά ένα ψέμα. Όπως οι περισσότερες δασκάλες, κοίταξε τους μαθητές της και είπε ότι τους αγαπούσε όλους το ίδιο. Ότι όλοι τους ήταν καλά παιδιά. Αλλά αυτό δεν ήταν αλήθεια. Ένα παιδί ήταν διαφορετικό και της προξενούσε απέχθεια. Κάπου στο βάθος, μόνο του, με χαμηλωμένο το κεφάλι ήταν ένα μικρό αγόρι, ο Μανούσος.

Μην τα βάζετε με τα παιδιά!

Μερικά χιουμοριστικά στιγμιότυπα με επίκεντρο τις απίθανες ατάκες που εκσφενδονίζουν εναντίον… δικαίων και αδίκων τα μικρά παιδιά... για να «σκάσει» ένα χαμόγελο το χειλάκι μας!

Ας τα δούμε λοιπόν!

Μαθήτρια προς υπ. Παιδείας: Δεν είμαστε "τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια"

Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ,

Ονομάζομαι Πασπαλά Μαρία και είμαι μαθήτρια του ΓΕ.Λ. Πολυγύρου. Σας στέλνω αυτή την επιστολή με αφορμή την εφαρμογή της τράπεζας θεμάτων και την παράταση του σχολικού έτους καθώς και τον μεγάλο όγκο ύλης που πρέπει να διαβάσουν οι μαθητές προκειμένου να δώσουν εξετάσεις.

Δείξε μου τον δείκτη σου να σου πω ποιος είσαι!

   Ποιον δείκτη έχεις; Τι δείκτης σου βγήκε; Δείκτες! Μια λέξη που αποτελεί εδώ και καιρό την καθημερινότητα των εκπαιδευτικών. Και δεν εννοώ φυσικά το ομώνυμο δάχτυλο του χεριού μας! Πρόκειται για τα χαρακτηριστικά των σχολικών μονάδων τα οποία καλούνται οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να αξιολογήσουν, η πασίγνωστη δηλαδή αυτοαξιολόγηση, για την οποία όλοι μας αντισταθήκαμε σθεναρά υπογράφοντας ότι συμφωνούμε. Πρέπει λοιπόν τώρα να εξηγήσουμε στο Υπουργείο μας πώς είναι τα σχολεία μας, τι χώρους έχουμε, πόσες αίθουσες, πόσους εκπαιδευτικούς, πόσα χρόνια έχει δουλέψει ο καθένας, τι χρώμα είναι τα πλακάκια του μπάνιου, πόσες φορές γυρνάει το κλειδί στο λουκέτο, τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά κ.α.

Ποιος μπορεί να απαντήσει;

  Ποιος μπορεί να δώσει μια απάντηση στα λόγια της; Ποιος μπορεί να της εξηγήσει γιατί έγινε ό,τι έγινε; Ποιος ευθύνεται για αυτό; Δε γνωρίζω ποια ήταν η κατάσταση του παιδιού και τι προβλήματα αντιμετώπιζε. Σίγουρα όμως ο φόβος του τέρατος που ονομάζεται “πανελλήνιες εξετάσεις” του έδωσε το τελειωτικό χτύπημα στην ταλαιπωρημένη ψυχούλα του.