Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία, την 1η Οκτωβρίου 2012, μαζί με τα τριτάκια μου κλείσαμε ραντεβού και επισκεφτήκαμε το τοπικό γηροκομείο. Φυσικά δεν πήγαμε με άδεια χέρια! Λίγες μέρες νωρίτερα ετοιμάσαμε τα δώρα που θα δίναμε στους ηλικιωμένους όπως επίσης και κάποια τραγούδια και ποιήματα για να τους τα αφιερώσουμε.
Τους είχα ενημερώσει από πριν πως δε θα είναι όλοι οι παππούδες και οι γιαγιάδες εκεί όρθιοι και χαμογελαστοί και πως πολλοί θα είναι άρρωστοι στο κρεβάτι αλλά και πάλι θα χαρούν με την παρουσία μας.
Όχι να ΄ναι αυτοί στα ύψη
κι εγώ τόσο χαμηλά.
Θέλω να ‘μαστε ίσια, ίσια
και να παίζουμε μαζί.
Έτσι πιο όμορφη θα νιώθω
τη ζωή.
Γι’ αυτό άκουσέ με, Θεέ μου,
κάν’ τους και τους δυο κοντούς.
Αυτό πάει να πει γιαγιούλα
και γλυκός γλυκός παππούς.
Με έκπληξη είδα πως, όχι μόνο δε σοκαρίστηκαν ή τρόμαξαν με τους κατάκοιτους ανθρώπους, αλλά ήταν ιδιαίτερα περιποιητικοί μαζί τους. Μάλιστα συγκινηθήκαμε με κάποιους ηλικιωμένους που έψαχναν λεφτά για να μας δώσουν όταν τους προσφέραμε τα δωράκια και σε όλα τα μικρά μου έκανε εντύπωση η "κούπα του Πυθαγόρα" που ένας συμπαθέστατος κύριος σηκώθηκε από το κρεβάτι του και μας έκανε μια επίδειξη με αυτήν!
Αφού είπαμε τα τραγουδάκια μας στον χώρο όπου συγκεντρώνονται όσοι ηλικιωμένοι είναι σε θέση να κινηθούν, κάποιοι δάκρυσαν και, όταν ένα παιδάκι μου με ρώτησε γιατί κλαίνε, πετάχτηκαν τα υπόλοιπα και εξήγησαν πως ίσως να τους λείπουν οι δικοί τους άνθρωποι. Σε γενικές γραμμές ήταν μια επίσκεψη που έκανε "πλουσιότερους" όλους μας!
Κι εδώ η δουλειά μας:
Τα λουλουδάκια τα φτιάξαμε σύμφωνα με τις παρακάτω εικόνες:
Απλά στο τέλος προσθέσαμε μερικά χάρτινα φυλλαράκια στα κοτσάνια.
Ποιηματάκια!
Προσευχή
Θεέ
μου, σε παρακαλώ
τον παππού μου να κοντύνεις,
και γιαγιά πολύ ψηλή
στα παιδιά μη δίνεις.
Εύκολα θέλω να φτάνω
τον παππού και τη γιαγιά,
να μπορώ να τους χαϊδεύω
τ΄ άσπρα, κάτασπρα μαλλιά.
Ο παππούλης κι η γιαγιούλα
θέλω να ΄ναι πιο κοντά.
τον παππού μου να κοντύνεις,
και γιαγιά πολύ ψηλή
στα παιδιά μη δίνεις.
Εύκολα θέλω να φτάνω
τον παππού και τη γιαγιά,
να μπορώ να τους χαϊδεύω
τ΄ άσπρα, κάτασπρα μαλλιά.
Ο παππούλης κι η γιαγιούλα
θέλω να ΄ναι πιο κοντά.
Όχι να ΄ναι αυτοί στα ύψη
κι εγώ τόσο χαμηλά.
Θέλω να ‘μαστε ίσια, ίσια
και να παίζουμε μαζί.
Έτσι πιο όμορφη θα νιώθω
τη ζωή.
Γι’ αυτό άκουσέ με, Θεέ μου,
κάν’ τους και τους δυο κοντούς.
Αυτό πάει να πει γιαγιούλα
και γλυκός γλυκός παππούς.
Ο παππούς μας
Στην καρέκλα την παλιά
με τα κάτασπρα μαλλιά
ο παππούλης μας κοιμάται,
μη μιλάτε, μη μιλάτε.
Μουρμουρίζει σιγανά
μες στον ύπνο και γελά.
Μη μιλάτε και ξυπνήσει
γιατί τ’ όνειρο θα σβήσει.
Κι είναι τ’ όνειρο γλυκό
κι είναι τόσο μαγικό…
Ο παππούς βλέπει λιγάκι
πως ξανάγινε παιδάκι!
Τι χαρά του πού και πού,
βλέπει ακόμη έναν παππού
που τον κρατά στα στήθια
και του λέει παραμύθια!
Στη γιαγιά μου με αγάπη
Μεγάλωσα στα χέρια
σου,
στην αγκαλιά σου τη
ζεστή,
γιαγιάκα μου δε σε
ξεχνώ,
σε αγαπώ πολύ!
Με δίδαξες, μου
έμαθες
να λέω τις αλήθειες,
να σκέφτομαι, να
αγαπώ,
να έχω καλές
συνήθειες.
Γιαγιάκα μου η αγάπη
σου
μου έμαθε πολλά,
γι’ αυτό κι εγώ σου
στέλνω
πολλά γλυκά φιλιά!
Τραγουδάκια
Το παζάρι
Όταν θα πάω κυρά μου
στο παζάρι
θα σου αγοράσω ένα
κοκοράκι.
Το κοκοράκι κι κι ρι
κι κι
θα σε ξυπνάει κάθε
πρωί.
Όταν θα πάω κυρά μου
στο παζάρι
θα σου αγοράσω μία
κοτούλα.
Η κοτούλα κο κο κο,
το κοκοράκι κι κι ρι
κι κι
θα σε ξυπνάει κάθε
πρωί.
Όταν θα πάω κυρά μου
στο παζάρι
θα σου αγοράσω ένα
σκυλάκι.
Το σκυλάκι γαβ γαβ,
η κοτούλα κο κο κο,
το κοκοράκι κι κι ρι
κι κι,
θα σε ξυπνάει κάθε
πρωί.
Όταν θα πάω κυρά μου
στο παζάρι
θα σου αγοράσω μία
γατούλα.
Η γατούλα νιάου νιάου,
το σκυλάκι γαβ γαβ,
η κοτούλα κο κο κο,
το κοκοράκι κι κι ρι
κι κι
θα σε ξυπνάει κάθε
πρωί.
Ο μπαρμπα - Μπρίλιος
Ο μπάρμπα – Μπρίλιος,
ο μπάρμπα – Μπρίλιος
είχε έναν γάλο, είχε
έναν γάλο
πολύ μεγάλο, πολύ
μεγάλο.
Και τον ετάιζε, και
τον ετάιζε
μέλι και ταχίνι, μέλι
και ταχίνι
για να τον παχύνει,
για να τον παχύνει!
Και τον ετάιζε, και
τον ετάιζε
ψωμί κι αλάτι, ψωμί
κι αλάτι,
για να κάνει πλάτη,
για να κάνει πλάτη!
Και τον ετάιζε, και
τον ετάιζε
ψωμί μπουγάτσα, ψωμί
μπουγάτσα,
για να κάνει μπράτσα,
για να κάνει μπράτσα!
Και τον ετάιζε, και
τον ετάιζε
ψωμί και χόρτα, ψωμί
και χόρτα
ώσπου δε χώραγε κάτω
από την πόρτα,
ώσπου δε χώραγε κάτω
από την πόρτα!
Ώσπου μια μέρα, ώσπου
μια μέρα
με δίχως ήλιο, με
δίχως ήλιο
ο γάλος έφαγε τον
Μπάρμπα – Μπρίλιο,
ο γάλος έφαγε τον
Μπάρμπα - Μπρίλιο!
Και τέλος, το δώρο που αφήσαμε στη διοίκηση του ιδρύματος ευχαριστώντας τους τόσο για την επίσκεψη όσο και για τους χυμούς και τα μπισκότα που μας κέρασαν!
(Εκτύπωση σε κόλλα Α3, πλαστικοποίηση και κορδελίτσα για κρέμασμα στον τοίχο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου