Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Γνωστό υπουργείο ζητά άτομα για εθελοντική εργασία. Πληροφορίες εντός

Δεν μπορεί, λέει ο υπουργός, να καλύψει τα κενά των σχολείων και ζητά εκπαιδευτικούς να δουλέψουν εθελοντικά, με αντάλλαγμα κάποια μόρια. Πρόκειται για άλλη μια παγκόσμια καινοτομία του υπουργείου μας που αντικαθιστά τον μισθό με μόρια.
Ακόμα βέβαια δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς θα τα μαγειρέψουμε ή πώς θα πληρώσουμε με αυτά το ενοίκιο αλλά αν υπάρχει καλή θέληση όλα γίνονται.

Η νέα πρόταση του υπουργείου Παιδείας για τον μισθό των εκπαιδευτικών που μάλλον θα επεκταθεί και στους υπόλοιπους κλάδους.


Κι επειδή το υπουργείο φροντίζει και για την εκλέπτυνσή μας στις διατροφικές συνήθειες, η νέα αυτή πρόταση εισάγει στην καθημερινότητά μας και τη μοριακή κουζίνα! Καλή όρεξη βρε!

Μήπως όμως ο υπουργός είναι απλά ειλικρινής; Μήπως τον παρεξηγήσαμε; Μήπως εννοεί πραγματικά αυτά που λέει; 


«Ελάτε να δουλέψετε εθελοντικά και θα πάρετε τα "μόριά" μας!»

Και για να σοβαρευτούμε λίγο, για άλλη μια φορά το κράτος παραδέχεται ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του για παροχή παιδείας στα παιδιά του. Αν ακουγόταν κάτι παρόμοιο στην Ιαπωνία, όλα τα μέλη της κυβέρνησης θα έκαναν το λιγότερο χαρακίρι. Εδώ όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό. 

Λογικά ο υπουργός τρολλάρει. Μας κοροϊδεύει όλους. Δεν μπορεί να το εννοεί. Αλλά και πάλι, γιατί όχι; Πρώτη φορά θα είναι που μας ξεφτιλίζει; Ακόμα και ο ίδιος θα απορεί πώς στα σκατά καταφέρνουμε ακόμα και λειτουργούμε τα σχολεία με όλα αυτά τα αδιανόητα μέτρα που έχει πάρει! Κι όμως αντέχουμε κι άλλα! Και 40άρια τμήματα να γίνουν και ο μισθός να μειωθεί στο μισό και το ωράριο να διπλασιαστεί και ό,τι άλλο μπορεί να οραματιστεί προς τέρψιν της τρόικας, η μόνη αντίδραση που θα ακούσει από τα στόματά μας και πάλι θα είναι: «Απεργία; Απαπαπαπα!» Και το τραγικό είναι ότι θα βρεθούν άνθρωποι που θα το δεχτούν αυτό το νέο έκτρωμα, αν ισχύσει, μιας και η εξαθλίωση, η κατάντια και η μιζέρια έχουν περάσει στο αίμα μας, είναι πλέον φύση μας. Ο δασκαλάκος τελικά δεν είναι λεβεντιά, παρέμεινε δασκαλάκος. Καλά να είμαστε εμείς, δουλίτσα να υπάρχει, καμιά αποσπασούλα άμα λάχει, άντε να τα πάμε καλά στην αξιολόγηση να ανεβούμε και βαθμό, να βρούμε κάνα επίδομα παραπάνω και να μαζέψουμε χαρτιά! Όσα πιο πολλά χαρτιά μπορούμε! Πτυχία, πιστοποιήσεις, βεβαιώσεις, γλώσσες, υπολογιστές, που μόνο στο ρολόι της ΔΕΗ δεν έχουμε κρεμάσει ακόμα κάποιο. Μπράβο μας! Είμαστε ο πιο προσοντούχος κλάδος που υπάρχει! Κάπου όμως μας έχει ξεφύγει κάτι. Κάτι χάσαμε. Αυτό το κάτι που βοηθάει τους ανθρώπους να στέκονται στο ύψος τους και να διεκδικούν ποιότητα στη ζωή τους. Πώς το λένε να δεις… Α, ναι, αξιοπρέπεια.

Ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Και ο κάθε κλάδος φυσικά. Ας κάνουμε λοιπόν ησυχία μήπως έρθει η αλλαγή και δεν την ακούσουμε.


3 σχόλια:

  1. Δυστυχώς έχεις δίκιο για άλλη μια φορά. Είμαστε πρόβατα, τέλος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eλενα είναι ακριβώς έτσι όπως τα γράφεις. Αυτή η "νέα πρόταση" μόνο τυχαία δεν είναι, αλλά εξυπηρετεί συγκεκριμένες σκοπιμότητες :
    1. την σταδιακή απόσυρση της κρατικής μέριμνας από τα δημόσια κοινωνικά αγαθά,
    2. την εισαγωγή πάσης φύσεως χορηγιών στο δημόσιο σχολείο,
    3. τον βαθύ ταξικό διαχωρισμό της ελληνικής εκπαίδευσης στα πρότυπα των πρώτων δεκαετιών της μεταπολεμικής Ελλάδας. Θα υπάρχουν μαθητές που θέλουν να σπουδάσουν, αλλά είτε δεν θα έχουν δάσκαλο, είτε δεν θα μπορούν οι γονείς τους να πληρώσουν τα φροντιστήρια τους. Αλλά ακόμη κι αν περάσουν σε κάποια σχολή μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, τότε θα αδυνατούν να φοιτήσουν σε αυτή λόγω οικονομικής στενότητας, ενώ πολλές σχολές για τον ίδιο λόγο θα δέχονται ένα πολύ μικρό αριθμό φοιτητών. ΓΙ΄αυτό άλλωστε ακούμε το τελευταίο διάστημα τα περί μεγάλης μείωσης των εισακτέων στο άμεσο μέλλον,
    4. την εξίσωση των ωρών εργασίας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με απώτερο στόχο την περαιτέρω μείωση των εκπαιδευικών έως και 30%,
    5. την αύξηση των μαθητών ανά τάξη, ακόμη και σε 45άρια τμήματα. Δηλαδή ένα δεκαπεντάρι τμήμα που του λείπει ο δάσκαλος, θα κάνει μάθημα με τους "διπλανούς". Έτσι και θα έχει δάσκαλο και θα επιτυγχάνεται πιο "εύκολα" η κοινωνικοποίηση των παιδιών,
    6. την επιβολή διδάκτρων στα σχολεία προκειμένου να εξασφαλιστεί η μισθοδοσία των εκπαιδευτικών. Όσο για τα καλώς αυτοαξιολούμενα σχολεία, σε αυτά το ίδιο το κράτος θα επιδοτεί τη φοίττηση, μέσω διαφόρων κουπονιών,
    7, τη δημιουργία μόνιμου στρατού αδιόριστων εκπαιδευτικών, οι οποίοι και θα καλύπτουν σε σταθερή βάση έκτακτες εκπαιδευτικές ανάγκες.

    ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ.
    Όσο για την... αλλαγή, αυτή θα έρθει αφού πρώτα αλλάξει ο καθένας από εμάς, γιατί εμείς είμαστε ο κινητήριος μοχλός της ιστορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εννοείται πως δεν είναι τυχαία ούτε αθώα η σκέψη αυτή. Κυρίως προετοιμάζει το έδαφος για τις επόμενες χρονιές που θα σταματήσει το ΕΣΠΑ. Οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι. Αλλά την αποκλειστική ευθύνη για αυτό τη ρίχνω πλέον μόνο στους εκπαιδευτικούς. Μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα αλλά μάλλον είμαστε αρκετά βολεμένοι για να χαλάσουμε τη ζαχαρένια μας. Για τίποτα δεν πρόκειται να κατηγορήσω ξανά το υπουργείο.

      Διαγραφή