Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Μην απεργήσεις

Το μεροκάματο… Σκέψου το μεροκάματο. Είναι η βενζίνη λίγων ημερών. Ή τα ψώνια της εβδομάδας. Ή τα εισιτήρια… Αλλά από την άλλη, θα πεινάσεις για μια μέρα;  Σκέψου λίγο τους μαθητές σου που πεινάνε κάθε μέρα… Ποιος θα παλέψει για αυτούς αν όχι εσύ;


Το μεροκάματο όμως… Αλήθεια, πόσα μεροκάματα έχεις χάσει μέχρι τώρα; Πόσα σου έχουν κλέψει; Πόσα θα χάσεις ακόμα, το αναλογίζεσαι; Αυτά γιατί τους τα χαρίζεις; Δεν τα έχεις ανάγκη;

Μην απεργήσεις. Δε θα βγει τίποτα. Ποτέ δε βγήκε τίποτα με την αντίδραση, με τον ξεσηκωμό. Άλλοι αποφασίζουν.  Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει. Ό,τι είναι να σου χαριστεί, θα σου χαριστεί… Μη γελιέσαι… Τίποτα δε μας χαρίζεται. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο και προσπάθεια. Χωρίς θυσίες, μικρές ή μεγάλες. Όλα είναι στο χέρι σου.

Σκέφτεσαι το μεροκάματο αλλά δε σκέφτεσαι την αξιοπρέπειά σου που την ποδοπατούν και την τσακίζουν ολοένα και περισσότερο. Πώς το ανέχεσαι; Το συνήθισες; Πώς μπορείς τότε και διδάσκεις τους μαθητές σου; Τι τους διδάσκεις; Να σκύβουν το κεφάλι; Εγώ πάλι δεν μπορώ να το συνηθίσω. Και εύχομαι να μην το συνηθίσω ποτέ. Για το καλό το δικό μου και των μαθητών μου.


Γι’ αυτό θα απεργήσω. Επειδή αγαπάω τη δουλειά μου και θέλω να την κάνω και του χρόνου. Επειδή θέλω να κοιτάω τους μαθητές μου στα μάτια όταν τους λέω να προσπαθούν πάντα στη ζωή τους και να μην παραιτούνται ποτέ. Επειδή δε θέλω να χάσουν τη θέση τους και να μείνουν άνεργοι κι άλλοι εκπαιδευτικοί. Επειδή ξέρω πως αύριο θα είμαι εγώ στη θέση τους. Επειδή δε διεκδικώ το δίκιο μου όταν απλά μουντζώνω την τηλεόραση. Επειδή δεν περιμένω να δω αν θα απεργήσουν «οι άλλοι», αφού μέσα σ’ αυτούς είμαι κι εγώ. Επειδή εργάζομαι χωρίς προοπτική, χωρίς ελπίδα και μέλλον. Επειδή δεν μπορώ να ανεχτώ άλλο να υποτιμούν και να ξεφτιλίζουν τον ρόλο μου ως δασκάλας και παιδαγωγού. Επειδή κάποιοι νομίζουν ότι με έχουν εξαθλιώσει τόσο, ώστε δεν πρόκειται να αντιδράσω πλέον για τίποτα. Επειδή, ακόμα κι αν χάσω, θα ξέρω πως αγωνίστηκα και δεν έσκυψα το κεφάλι. Κι επειδή, όπως λέει και ο Καβάφης:

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις...

10 σχόλια:

  1. Μπράβο σου κοπέλα μου! Κάθε φορά με συγκινείς. Χαίρομαι που υπάρχουν νέοι δάσκαλοι που σκέφτονται έτσι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διαβάζεις αυτό και ύστερα βλέπεις κάτι ανόητα άτομα νεαρά κιόλας που με το που ανακοινώνει ο Υπουργός Παιδείας την ιδέα για εθελοντές δάσκαλοι αμειβόμενοι με μόρια (!) βγαίνουν στην τηλεόραση και λένε "Ναι αμέ να πάμε, είναι μία ευκαιρία να δουλέψουμε οι άνεργοι δασκάλοι αποκτώντας και εμπειρία, θα βοηθήσουν κ οι γονείς" Τους ρώτησε κανείς, άλλο να δίνουν κάνα εκατοστάρικο συμπληρωματικά εξαιτίας χαμηλού μισθού και άλλο να δίνουν ολόκληρο μισθό κάθε μήνα! Εκτός κ αν βρήκε τρόπο να πληρώνει τη διαβίωση με μόρια. Άλλωστε ο διορισμός μπορεί να αργήσει, με μόρια θα την βγάζει?
    Τι να πείς, θέλουν και τα παθαίνουν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις δίκιο, ήταν τραγικοί αυτοί οι άνθρωποι...Χάρηκαν που θα τους εκμεταλλευτούν! Τέτοια κατάντια!

      Διαγραφή
  3. To διαίρει και βασίλευε καλά κρατεί. Γιατί τα βάζετε με όσους ΔΕΝ απεργούν; Σας κατηγόρησε εσάς κανείς επειδή απεργείτε; Δικαίωμα του καθενός η απεργία αλλά δικαίωμα (και μάλιστα ΙΕΡΟΤΕΡΟ) η εργασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν κατηγόρησα κανέναν...Τους ζητάω να παλέψουν για την αξιοπρέπειά τους... Όσοι όμως δεν αντιδρούν δεν έχουν κανένα δικαίωμα να διαμαρτύρονται για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται επειδή δεν αντέδρασαν ποτέ...

      Διαγραφή
    2. Λέτε πως δεν έχουν αξιοπρέπεια, πως σκύβουν το κεφάλι, εξευτελίζονται ενώ όλο το κείμενο διαπνέεται από μία ειρωνική και επικριτική διάθεση.
      Σας υπενθυμίζω λοιπόν ότι η αξιοπρέπεια δεν μετριέται με τα ευρώ, οι διεκδικήσεις και οι αγώνες δεν έχουν ως μοναδική έκφραση την απεργία και ο εξευτελισμός είναι κάτι που το αντιλαμβάνεται ο καθένας με το δικό του μέτρο και τρόπο.

      Διαγραφή