Θέλω να διοριστώ;

Αφού σώθηκα από τον ιστορικό χιονιά κι εκεί που προσπαθούσα να ζεστάνω το παγωμένο σπίτι μου και να ετοιμαστώ για να επιστρέψω στην παγωμένη τάξη μου, ξαφνικά πετάχτηκε στο μυαλό μου. Λίγο οι πηχυαίοι τίτλοι για μόνιμες (ξανά!) προσλήψεις εκπαιδευτικών, λίγο η επαναφορά του θέματος για γραπτό διαγωνισμό και ιδού το ερώτημα:

Μειώστε τον πανικό - Οδηγίες προς γονείς και συζύγους (αναπληρωτών)

Το αλφαβητάρι των αναπληρωτών

Για όλους και όλα υπάρχει ένα αλφαβητάρι, οι αναπληρωτές δε θα είχαν; Ιδού, λοιπόν! Ποιος άραγε θα μπορούσε να τα αμφισβητήσει;

Προς αναζήτηση ονόματος!

Ακούστε τώρα τι πρόβλημα υπάρχει: Μιλούσα με οικογενειακή φίλη στην Αμερική και με ρωτούσε για το σύστημα (ο θεός να το κάνει) που ακολουθείται εδώ καθώς και τον λόγο που αλλάζω πόλη κάθε χρόνο.

0,κάτι!

Αυτή είναι η γενναιόδωρη ανταμοιβή που μου προσφέρει το Υπουργείο για όλα αυτά τα χρόνια που εργάζομαι στην υπηρεσία του. 0,κάτι.

Κύριε υπουργέ, ζητώ το χέρι...

Η Δέσποινα και ο Στάθης γνωρίστηκαν πριν δύο χρόνια στο πάρτι γενεθλίων ενός κοινού τους φίλου και από τότε είναι ζευγάρι. Η Δέσποινα δασκάλα από την Ημαθία και ο Στάθης βιβλιοπώλης στα Γιάννενα. Η Δέσποινα είναι αναπληρώτρια, άνθρωπος δηλαδή χωρίς σπίτι και πατρίδα και φέτος εργάζεται στη Λιβαδειά.

Αν θέλεις να λέγεσαι υπουργός (Παιδείας)

Αν θέλεις να λέγεσαι υπουργός

δε θα πάψεις ούτε στιγμή να κοροϊδεύεις τους εκπαιδευτικούς.

Θα βγουν στον δρόμο, θα φωνάξουν,

θα διαμαρτυρηθούν – μα ούτε βήμα πίσω.

Ους ο Υπουργός συνέζευξεν, άνθρωπος μη χωριζέτω!

«Όχι, κοπέλα μου, το ότι ο δικός σου έχει καλό σκοπό δεν αποτελεί κοινωνικό κριτήριο. Εξακολουθούν να σε προσπερνάνε οι παντρεμένοι!»

Ναι, είναι γεγονός. Το υπουργείο μάς φέρνει πιο κοντά. Μας κάνει να κοιτάμε με άλλο μάτι τους συναδέλφους μας και δημιουργεί ευνοϊκό κλίμα για σύναψη σχέσεων με απώτερο σκοπό τον γάμο. Ή μάλλον με απώτερο σκοπό την καλή τοποθέτηση αλλά ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...

Σ.Κ.Α.Τ.Α.

Ξαναμπήκαμε, λοιπόν, στους πίνακες! Κάναμε όλοι τη δήλωση; Ωραία! Είμαστε έτοιμοι τώρα να αναπληρώσουμε πάλι. Ποιους; Κανείς δεν ξέρει. Θα αναπληρώσουμε πάντως. Τα ίδια και τα ίδια κάθε χρόνο. Σαν εκείνον τον καημένο τον Μπιλ Μάρεϊ στη «Μέρα της Μαρμότας» που ξυπνούσε κάθε πρωί και ζούσε ακριβώς την ίδια μέρα. Σαν να μην πέρασε μια μέρα και για εμάς από τότε που βγήκαμε από τα πανεπιστήμια, κι ας κοντεύουμε να χάσουμε τον λογαριασμό για το πόσα χρόνια έχουν περάσει. Έτσι δεν είναι;

Ημερολόγιο αναπληρωτών!

Νέος χρόνος έρχεται και τα ημερολόγια δίνουν και παίρνουν! Ακολουθεί ένα ημερολόγιο για αναπληρωτάκια που φυσικά, εκτός από κάποιες λεπτομέρειες, απευθύνεται σε όλους τους εκπαιδευτικούς!

Γνωστό υπουργείο ζητά άτομα για εθελοντική εργασία. Πληροφορίες εντός

Δεν μπορεί, λέει ο υπουργός, να καλύψει τα κενά των σχολείων και ζητά εκπαιδευτικούς να δουλέψουν εθελοντικά, με αντάλλαγμα κάποια μόρια. Πρόκειται για άλλη μια παγκόσμια καινοτομία του υπουργείου μας που αντικαθιστά τον μισθό με μόρια.

Η δύναμη της καρέκλας

«Πριν 3 μέρες ήμουν στο Καστελλόριζο, σας μιλάω μετά λόγου γνώσεως, σας μεταφέρουν υπερβολές», «Δε χάνουνε καμία μέρα προϋπηρεσίας, μα τι είναι αυτά που λένε…», «Θέλουμε να είναι την επόμενη μέρα», «Η παρουσίασή τους μετά από 2 ή 3 μέρες δε δημιουργεί κανένα πειθαρχικό πρόβλημα ή απώλεια στις θέσεις, μη λέμε τώρα και ό,τι θέλουμε…»

Τι να κάνουμε τώρα εμείς; Να νευριάσουμε; Να στεναχωρηθούμε; Να γελάσουμε; Έλα, ντροπή, ο υπουργός μιλάει… Για μια ακόμη φορά…

Έρωτά μου αγιάτρευτε...

Τελειώνει σιγά σιγά ο καλός μας ο Αύγουστος και έρχεται ο Σεπτέμβρηηηηηηης... Βρισκόμαστε ακριβώς στην εποχή που για πολλούς από εμάς αναβιώνει μια δυνατή, σταθερή και μακροχρόνια σχέση. Μια σχέση εξάρτησης, που για χάρη της παρατάμε οτιδήποτε άλλο. Η σχέση μας με τον υπολογιστή μας! Κοιμόμαστε μαζί του, ξυπνάμε μαζί του. Τρώμε δίπλα του. Παρέα και στο μπάνιο. Όλη μέρα στην αγκαλιά μας.

Ως είθισται...

«Η πρώτη φάση πρόσληψης των αναπληρωτών αναμένεται να πραγματοποιηθεί στις 5 Σεπτεμβρίου, ημέρα Παρασκευή. Οι εκπαιδευτικοί θα έχουν ένα περιθώριο 2-3 ημερών να παρουσιαστούν, ως είθισται, στις διευθύνσεις εκπαίδευσης ώστε να τοποθετηθούν ακολούθως στα σχολεία.»

Ο ύμνος των αναπληρωτών!

Μπορεί να μας στερούν δουλειά, μέλλον, οικογένεια αλλά τη φαντασία και τη δημιουργικότητα δεν μπορούν με τίποτα να μας τις στερήσουν! Ένα πανέμορφο τραγούδι από τον φίλο και συνάδελφο Χρήστο Τσιλίκα και την παρέα του αφιερωμένο σε όλους εμάς που τρέχουμε αυτές τις μέρες! (ή μάλλον που τρέχουμε εδώ και χρόνια!) Απολαύστε το!

«Δεν έχω τόπο, δεν έχω ελπίδα, δε θα με κλάψει καμιά πατρίδα»

Ξημέρωσε η ημέρα της απόλυσης…

Πρωί – πρωί στη Διεύθυνση για τα χαρτιά και μετά στον ΟΑΕΔ…

Πάλι στην ανεργία!

Αμάξι θέλατε, ε;

Επιτέλους και μια λογική σκέψη της κυρα-Τρόικας! Δεν ξέρω αν θα ισχύσει τελικά ή όχι, αλλά οφείλουμε να παραδεχτούμε πως το μέτρο θα είναι δίκαιο και σωστό. Άκου επίδομα ανεργίας σε ιδιοκτήτες σπιτιών και αυτοκινήτων! Έχεις αμάξι, κύριε; Είσαι πλούσιος!

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.

Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις…