Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Δείξε μου τον δείκτη σου να σου πω ποιος είσαι!

   Ποιον δείκτη έχεις; Τι δείκτης σου βγήκε; Δείκτες! Μια λέξη που αποτελεί εδώ και καιρό την καθημερινότητα των εκπαιδευτικών. Και δεν εννοώ φυσικά το ομώνυμο δάχτυλο του χεριού μας! Πρόκειται για τα χαρακτηριστικά των σχολικών μονάδων τα οποία καλούνται οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να αξιολογήσουν, η πασίγνωστη δηλαδή αυτοαξιολόγηση, για την οποία όλοι μας αντισταθήκαμε σθεναρά υπογράφοντας ότι συμφωνούμε. Πρέπει λοιπόν τώρα να εξηγήσουμε στο Υπουργείο μας πώς είναι τα σχολεία μας, τι χώρους έχουμε, πόσες αίθουσες, πόσους εκπαιδευτικούς, πόσα χρόνια έχει δουλέψει ο καθένας, τι χρώμα είναι τα πλακάκια του μπάνιου, πόσες φορές γυρνάει το κλειδί στο λουκέτο, τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά κ.α.

   Εντάξει, το καταλαβαίνω, υπογράψανε τα καρντάσια ένα μνημόνιο που διατάζει αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων, ήρθανε και κάτι νόστιμα ευρωπαϊκά κονδύλια που πρέπει να απορροφηθούν… Αλλά, ειλικρινά, δεν αντέχεται τόση γελοιότητα… Είναι δυνατόν να μη γνωρίζει το Υπουργείο πόσα σχολεία έχτισε και πού; Δεν έχουν εκεί κάπου ένα ρημάδι λάπτοπ που να λέει μέσα ποιους εκπαιδευτικούς έχουν προσλάβει; Πόσα παιδιά τους έχουν στείλει δικαιολογητικά για να εγγραφούν στα σχολεία τους; Αν έχουν εφοδιάσει ή όχι τα σχολεία με εργαστήρια; Όοοοοοοοχι, εμείς πρέπει να τους τα πούμε… Και να αφιερώσουμε απογεύματα ολόκληρα για να αναλύσουμε το τι μας έχουν δώσει.

   Άντε και τα γράφουμε αυτά… Και οι ελλείψεις που υπάρχουν; Ε, θα τις γράψουμε κι αυτές… ΛΑΘΟΣ! Δε χρειάζεται να είμαστε και τόσο ειλικρινείς… Γιατί; Το Υπουργείο δεν πρέπει να ξέρει τι λείπει από κάθε σχολείο ώστε να σπεύσει να το καλύψει; Εδώ γελάμε! Ποιος είναι τόσο αφελής που να πιστεύει πως το Υπουργείο ξεκίνησε όλο αυτό το τσίρκο για να βελτιώσει τις σχολικές μονάδες και το έργο των εκπαιδευτικών; Ότι μετά την καταγραφή των ελλείψεων θα στείλει αμέσως μαστόρους να χτίσουν αίθουσες και ένα λεωφορείο ΚΤΕΛ με εκπαιδευτικούς για να καλύψουν κενά; Αν κάποιο σχολείο φανεί να υπολειτουργεί ή να έχει τεράστιες ελλείψεις ή να μη συγκεντρώνει υψηλούς δείκτες, θέτει αυτόματα υποψηφιότητα για υποβάθμιση ή κλείσιμο και οι εκπαιδευτικοί για υπεραριθμία! Με λίγα λόγια, οι εκπαιδευτικοί θα κρύψουν την ανικανότητα αυτών που ζητούν την αξιολόγηση για να έχουν δουλειά του χρόνου! Επομένως; Όλα τα σχολεία της χώρας άξαφνα θα αποδειχθούν πρότυπα, επιπέδου Χάρβαρντ και βάλε, ζάπλουτα, με άριστες υποδομές, με καινοτόμες δράσεις κτλ. κτλ. κτλ.


   Και πού να αρχίσει και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών! Τότε είναι που θα γίνει ο μεγάλος χαμός! Δε θα μιλιόμαστε μεταξύ μας, θα κοιτάει ο ένας τον άλλον με μισό μάτι, θα βάζουμε τρικλοποδιά στον άλλον ώστε να τον χαρακτηρίσουμε «ανίκανο στην αντιμετώπιση κρίσιμων καταστάσεων». Γιατί, ποιος θα βάλει καλό βαθμό στον συνάδελφό του όταν ξέρει ότι σε ενδεχόμενη ισοβαθμία μπορεί ο ίδιος να κινδυνέψει; Μαύρο λοιπόν σε όλους και ταυτόχρονα γλείψιμο τρελό στον Διευθυντή! Τι να πω, ίσως υπερβάλλω, ίσως να τα ζητάνε αυτά και για καλό… Αν και πιο πιθανό θεωρώ να μετοικίσω κι εγώ στον Άρη…

1 σχόλιο:

  1. Στην περίπτωση αυτή τα γεγονότα τεκμηρίωσαν τις απόψεις σας. Μακάρι να είχαμε αυτή την ευρεία αλλά καιεπαγγελματική οπτική όλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή